آقای وزیر با کدام آب؟
چندی پیش در سایت خبری دولت در صحبت های وزیر آورد که دولت عزم راسخی در خود کفایی محصولات اساسی دارد این حرف ها در راستای وعده های آقای وزیر است که با آن از مجلس نیز رای اعتماد گرفت. آیا این کشور رنجور که هر روز از هر نقطه آن ندای خشکسالی می آید تاب این فشار مضاعف را دارد؟
روزنامه خوب پیام ما در مطلبی به آن اشاره نموده که در ادامه به بخشی از مطلب ان اشاره می کنیم که برای خواندن کامل این مطلب می توانید به این روزنامه یا سایت آن مراجعه کنید:
متن زیر نقل از روزنامه و سایت پیام ما است:
براساس آنچه دیروز «محمدعلی نیکبخت» وزیر جهادکشاورزی اعلام کرده است «طبق سند امنیت غذایی دانشبنیان و دستور رئیس جمهوری، باید در ۱۴ محصول اساسی کشور به طور متوسط به ضریب خودکفایی ۹۰ درصد و در ۵ کالا به ۱۰۰ درصد خودکفایی برسیم. برای تحقق این امر لازم است برخی اختیارات، مسوولیتها و منابع مالی مورد نیاز در اختیار وزارت جهاد کشاورزی قرار گیرد که امید است با تصویب و ابلاغ برنامه هفتم این مهم حاصل آید.»
حتی برنج حمایت میشود
گرچه او این محصولات را در قالب یک دسته کلی «محصولات اساسی» نام برد و فهرستی از این اقلام ارائه نداده اما در بخشی از صحبتهایش به حمایت از کشت شالی اشاره کرده است: «هماکنون برنج پرمحصول ندا، فجر و شیرودی توسط وزارت جهاد کشاورزی خریداری میشود لکن چون برنج طارم و هاشمی که قیمت بالایی دارد و برای تنظیم بازار استفاده چندانی ندارد به واردکنندگان برنج، فروشگاههای بزرگ و انجمن مربوط به آن دستور دادهایم که اگر میخواهند برنج خارجی وارد میکنند حتماً باید برنج کشاورزان شمالی را که روی دست آنها مانده خریداری کنند. با این تدابیر هماکنون آرامش در بازار برنج حکمفرما شده است به همین دلیل تأکید میکنم نیاز اصلی برنج کشور توسط شالیکاران داخلی تأمین خواهد شد و در صورت کمبود به واردات این محصول خواهیم پرداخت.»
نوبخت میگوید: «دستیابی به خودکفایی در تولید گندم خبازی در بودجه امسال قرار بر خرید ۸ و نیم میلیون تُن گندم بوده که تاکنون آمار خرید این کالای اساسی از مرز ۱۰ میلیون تن عبور کرده است و انتظار میرود به حدود ۱۰ میلیون و ۵۰۰ هزار تن برسد به همین دلیل در تلاش هستیم مطالبات گندمکاران را به طور کامل پرداخت کنیم. به خودکفایی در تولید گندم خبازیها رسیدهایم با این حال هماکنون با تولید و تهیه این میزان گندم از کشاورزان، یک صرفهجویی ارزی بزرگ اتفاق میافتد و اگر چنین نمیشد، باید ارز میدادیم و در قبالش گندم بیشتر وارد میکردیم.»
خطرات جدیتری داریم
پیشتر «انوش نوری اسفندیاری» دبیر اندیشکده آب ایران نیز به «پیام ما» گفته بود: « هدفی که سیاستگذاران و مسئولان اجرایی این سیاستها از خودکفایی دنبال میکنند، وقتی بهطور پایدار محقق خواهد شد که بیش از تمرکز بر صرف خودکفایی، از زاویه دیگری با موضوع مواجه شده و مشخصاً دستیابی به امنیت غذایی را مدنظر قرار دهیم. نکته مهم این است که بهجز بهبود وضعیت تولید داخلی یا حتی توسعه واردات محصولات غذایی، باید اصول و مسائل دیگری را نیز مدنظر قرار دهیم و با نوعی نگاه همهجانبه، گسترده و عمیق، مسائل گوناگونی را هدفگذاری کرده و در راستای تحقق این اهداف گام برداریم. ما در شرایطی از خودکفایی صحبت میکنیم که همزمان با خطرات جدیتری روبروییم که از جمله ناشی از برداشت بیش از حد از منابع آب زیرزمینی است و طبیعتاً نمیتوانیم هر دو را باهم و بهطور توامان محقق کنیم.»